Стёфан Цвейг- Танихгүй эмэгтэйн захидал!

Сүүлийн үед жаахан хийх юм ихтэй бас л завгүй амьдарсаар л байна. Өглөө босдог, өдөр хоол иддэг, шөнө унтдаг гэсэн энгийн дүрэм журамтайгаар амьдарч байна.  Төрсөн гэр орондоо хононо гэдэг ямар жаргалтай гээч. тэр тусмаа хотоос зайдуу цэвэр агаарт үхтэл унтах шиг жаргал энэ хорвоод үгүй! Өглөө 7 цагт сэрдэгээрээ сэрсэн. Гэхдээ л нэг мэдэхэд эргэж унтаад 11 цаг болгочихсон байв. Үхтэл идээд дараа нь дүүгийн номын шүүгээ энэ тэрийг ухаж байтал царай зүс алдсан, хуудас нь шарлаад намар хийсэх улиасны навч мэт болсон, гол хуудсууд нь салаад, үдэж тогтоосон, дээр нь баахан юм эрээччихсэн Стёфан Цвейг- Танихгүй эмэгтэйн захидал ном анхаарал татав. Эхний хуудсыг нь эргүүлж үзээд л шууд л уншаад эхэллээ. Ажил руу явах цаг минь дөхөж байсан болохоор халаасандаа хийгээд гарч унаандаа суугаад уншсан хэвээр л явлаа. Ажил дээрээ орж ирсэн ч уншсан хэвээр л. Уншсаар байгаад дуусгачихлаа. 

Номын утга нь гэвэл. 13 настай нэг охин хөрш айлын алдартай зохиолч өөрөөс нь 12 насаар ах залууд дурлана. Дурласан залуу түүнийг зүгээр л хонууд өнжүүдийн янхан мэт аашилж хэзээ ч түүнийг танихгүй. Магадгүй тайлаад хаядаг олон оймс шигээ олон хүүхэнтэй явалдаж тэрхүү амьдралдаа залхсан залуу тэрхүү бүсгүйг мэдэхгүй. Санахгүй. Танихгүй. Тэрхүү бүсгүй 3 4 удаа түүнтэй учирч түүнээсээ хүүхэд олоод түүнийгээ ганцаар 
өсгөж, хүүгээ өсгөхийн тулд биеэ үнэлж амьдарч байгаад хамгийн сүүлд хүү нь насан эцэслэж 
Бүсгүй амиа хорлож буй тухай гардаг.  Надад ч гэсэн ийм зүйл тохиолдож байсан юм.
Дунд сургуульд сурч байхад 9 - р ангид Эрдэнэбүрэн гээд нэг охин хөдөөнөөс шилжин орж ирж билээ. Бүрэг даруу, бага зэрэг хэнэггүй. Хичээл номондоо муу, өмссөн зүүсэндээ анхаардаггүй тийм л охин байсан юм. Ер нь л ангийнхан 
бараг бүгд дургүй. Бөөнөөрөө уулзаад ийш тийшээ явах, кино үзэх, номын санд суух, салхинд
гарах, гэх мэтэд дандаа л жийдэг байж билээ. Би хувьдаа ангидаа хичээл номонд сайн, 
нөхдүүдийг уриалан дуудах авъяас боломжийн байсан учраас ганцаардаж байгаагүй. 



Нэг л их завгүй нөхдүүд дунд сургуульд салж хагацахгүйгээ гайхан ярьцгаадаг байсан авч дунд сургууль төгссөнийхөө дараа бүгд нэгнийгээ мартаж гудамжинд, ресторанд, гадаад дотоодод аль эсвэл pub саванд таарахаараа хүчилж мэндэлцгээдэг болцгоосон байв. Тиймээ ихэнх нь ирээдүйн сайн сайхны төлөө ажиллацгааж, амьдарцгааж байна. 
Би ч тэд ч бүгд амжилтад хүрч улс орондоо ихийг хийж бүтээцгээнэ. 
 Зарим нэгнийг нь телевизээр, сонины эхний нүүрэнд дээрээс л олж харцгаах юм. 
Гэхдээ энэ том асуудал биш шүү дээ.
Амьдрал, аз жаргал, бид бүгдийн нүдний өмнүүр зурасхийн өнгөрсөөр л байна.


Бүгд л хувь хувьдаа томорсон авч бүгд л хүн талаасаа томорсонгүй. Нийгэмд байр сууриа эзэлцгээхийн тулд эхлээд хүн болж төлөвших хэрэгтэй байх.

нэмээд хэлэхэд бүгдээрээ Стёфан Цвейг- Танихгүй эмэгтэйн захидал!



Цаг хугацаа явсаар хонхны баяр болох болж хонхны баярын мөнгөө өгөх гээд ирэхэд нь бараг л дэмий юм биш үү гэж байж билээ.  

Баахан л юм бодлоо. зарим үг үсэг нь өөрийгөө утгагүй амьдраад байна уу гэх бодлыг төрүүлэв.